3 Şubat 2009 Salı

bir akşam masalı


karanfiller dökülüyor sözcüklerinden
kırmızı yağmur kokuyor her yan
gülüşünle yıkanıyor ebruli hüzün
iki yürekte tek vuruş gibi sevdan
bire on veren acılar arazisinde
avuç içlerime mutluluk ektim dün gece
düş ağacına ilmek ilmek asıldı bakışlarım
albümden taşan çocuk oldu fotoğraflarım
seyrettim iki hüznün yan yana duruşunu
ve iki yüzün aynada kayboluşunu
ateşe düştü kızıl sancısı aşkın
masmavi bir isyan yandı gözünde
mısra mısra ağladı adımlarım
bir şiir, bir hasret, bir de sen vardın
penceremden sabahları topladım
hayaller koydum kokla diye vazoya
ve seni yazdım kaderin keskin kalemiyle
geleceği meçhul geleceğin satır aralarına
aşkın sonu gelmez upuzun destanına bir de
kaldırıp sersefil günlerini dünün
anılar şelalesinin sularına bıraktım
yeni bir son verdim bu hikayeye
gülerek ölmek de varmış desinler diye
iki dramdan bir mutlu son çıkardım

4 yorum:

atesinsesi dedi ki...

çok uzaklardan geldim
heybemde kıyılardan topladığım ölü denizyıldızları

paradoks dedi ki...

hoşgeldin :)

...ve], dedi ki...

'iki dramdan bir mutlu son' anılara dairde olsa güzellik kalmışsa hala bir parça,saygıda var ise geçmişe saygıyla, ne güzel olurdu mutlu sonlar küçük bir gülümseyiş ışığında oysa...yüreğine sağlık,kalemine sağlık

paradoks dedi ki...

küçük bir gülümseyiş ışığında, ne güzel olurdu yaşamak.. :))