30 Kasım 2008 Pazar

anı&an

kimileri nefes aldığı halde yaşamazken,
kimileri nefessiz var'dır.
kimileri başka diyara yol eylerken,
ardlarından kimlerin 'zamansız' ağlayacağını,
kimlerin hayatına dokunup geçtiklerini
asla bilememeyi de yanlarında götürür.
zaten bu dünyada çoğu şey
bilmeden yaşanır
ya da yaşamadan bilinir


Şair ceketli çocuğun anısına..






'Şarkılar politikadan, kurumlardan, sistemden daha güçlüdür.
Hayatın sonuna kadar kalabilirler, temizdirler ve
bir çok güzel şeye sebep olabilirler.
İktidarlar, sistemler yıkılabilir, devirler değişebilir,
şimdi dünyayı yönetenler kısa bir süre sonra
üstelik bütün kötülüklerine rağmen
unutulabilirler.'




İşte gidiyorum, birşey demeden
Arkamı dönmeden, şikayet etmeden
Hiçbirşey almadan, birşey vermeden
Yol ayrılmış, görmeden gidiyorum


Ne küslük var, ne pişmanlık kalbimde
Yürüyorum sanki senin yanında
Sesin uzaklaşır herbir adımda
Ayak izim kalmadan gidiyorum


Gerdiğin tel kalbimde kırılmadı
Gönülkuşu şarkıdan yorulmadı
Bana kimse sen gibi sarılmadı
Işığımız sönmeden gidiyorum


2 yorum:

atesinsesi dedi ki...

sosyalizmin güzel miraslarından biriydi o
şahsen izmitte geçen çocukluk günlerimin kazım abisiydi. birlikte geçirdiğimiz günlerin anısına bende kocaman bir dido diyeyim şimdi.

neylersin?

paradoks dedi ki...

didou nana..

şarkılarla aramızda hala.. ruhu bulutlara yoldaş olsun..