eylül akşamı

Hiçbir neden yokken, ya da biz bilmezken

Tepemiz atmış ve konuşmuşuzdur

Onca neden varken ve tam sırası gelmişken

Hiçbirşey yapmamış ve susmuşuzdur.

Aynı Anda aynı sessiz geceye doğru

"İçim sıkılıyor" demişizdir.

Aynı sabaha uyanırken kimbilir,

Aynı düşü görmüşüzdür.

Olamaz mı? Olabilir.

Onca yıl, sen burada

Onca yıl, ben burada

Yollarımız hiç kesişmemiş

Şu eylül akşamı dışında

Belki benim kağıt param,

Bir şekilde, döne dolaşa

Senin cebine girmiştir.

Belki aynı posta kutusuna,

Değişik zamanlarda da olsa

Birkaç mektup atmışızdır.

Ayın karpuz dilimi gibi batışını

İzlemişizdir deniz kıyısında.

Aynı köşeye oturmuşuzdur Köhne'de,

Belki de birkaç gün arayla.

Olamaz mı? Olabilir.

Onca yıl, sen burada

Onca yıl, ben burada

Yollarımız hiç kesişmemiş

Şu eylül akşamı dışında

Bostancı dolmuş kuyruğunda,

Sen başta ben en sonda

Öylece beklemişizdir.

Sabah 7:30 vapuruna

Sen koşa koşa yetişirken,

Ben yürüdüğümden kaçırmışımdır.

Aynı anda başka insanlara

"Seni seviyorum" demişizdir.

Mutlak güven duygusuyla başımızı

Başka omuzlara dayamışızdır.

Olamaz mı? Olabilir.

Onca yıl, sen burada

Onca yıl, ben burada

Yollarımız hiç kesişmemiş

Şu eylül akşamı dışında

Bülent Ortaçgil