4 Eylül 2008 Perşembe

iç gıcırtıları-II







~~Duman~~


"dolaştım gümüş bir uykunun içinde
peşisıra yabanıl beyaz kısrakların,
geçtim hızla kundağımın ve taşımın önünden,
gördüm:bir odada yapayangın,
toplanmıştılar
deldiğim zaman, sigara dumanı,
namludan çıkan mermi-
uyandım,durdurtacakken:
içimde çarpışan iki tren."



Kırmızı, ayaklarının ucuna basarak içeri girdi. Usulca kapattı odanın kapısını.. Derin bir nefes aldı. Odanın loş ışığında, köşede bir insan silueti gibi görünen karaltıya baktı. "Işık.." dedi içinden.. "biraz daha ışık gerekli.." Pencereye doğru yürüdü. Perdeyi araladı. Dışarıdan süzülen aydınlık, gözlerini kamaştırdı ilk önce..

İnsan silueti, şimdi gerçek görünümüne kavuşmuştu. -beyaz bir bez parçası-

Kırmızı, şövalesinin üzerindeki beyaz örtüyü kaldırdı. Geriye çekilip, hayal gücünün tualde bıraktığı izleri seyretti. Tablo, henüz tamamlanmış sayılmazdı. Ayrıntılar bitmemişti. Ayrıntılar olmadığında, bütünlük de yok sayılırdı.

İçinden gelmiyordu.. Tek bir fırça darbesi bile.. Tualin üzerini tekrar örttü. Elindeki paleti yere bıraktı.."En zoru da ayrıntıları tamamlamak" diye geçirdi içinden..

Arkasını döndü. Karşı duvarda asılı duran boy aynasında kendisini gördü. Kıpırtısız bir gölgeye bakar gibi baktı. Ürktü bir an için.. Sonra, gölge oyunu geldi aklına.. Yan dönüp, ellerini öne doğru uzattı. Vücudunu hiç kıpırdatmadan, sadece ellerini hareket ettirdi. Gülümsedi kendi kendine.. Aynada gölge oyunu olmaz ki dedi.. Gölgeler karanlığı sever.. Aynalarsa, aydınlığın bekçileri..

Perdeyi kapattı.. Oda artık eskisi gibi loştu..

Kırmızı, ne kadar mavi, gri, lacivert renkte boya varsa, hepsini boşalttı.. Parmaklarını batırdı renklere.. Önce birine.. sonra ötekine.. sonra diğerine.. Tonlar birbirine sımsıkı sarıldılar..

Ta ki tek bir renk oluncaya dek : D U M A N...

Aynanın karşısına geçti.. Duman'a bulanmış parmaklarını sürdü cama.. Biraz daha sürdü.. Sonra biraz daha.. O sürdükçe, aynadaki görüntüsü de kayboluyordu.. Boyanın tamamı tükeninceye dek, camın üzerinde dans eder gibi hareket ettirdi parmaklarını.. Bir aşağı, bir yukarı.. Bir sağa, bir sola..

Geriye çekildi. Aynaya baktı. Kendisi olmayan kendisine..

Göz göze geldiler.. Duman ve Kırmızı..

Duman,

Bir ışık huzmesiydi..

Bir sis bulutu..

Berzah aleminden bir ruh..


......

Hiç yorum yok: