soytarı

..ve eylül de geçer tabi

ağaçların göz yaprakları dökülür tek tek

merhaba'nın içinde elveda'nın acısı

baharın son oluşunda değil hüzün

yazın gidişinde saklı..

bir deli masalı biliyorum,

ama söylemem..

adı bende saklı..

-bu son fasıl mı ey ömrüm?

...........

-ve soytarı yüzünü duvara döndü- ağlamaklı bir hali vardı/ güldü.

-kral'ın soytarısı olmanın, kral olmaktan daha zor oluşu, komik değil miydi?

-içinden başladı saymaya :

bu hayat bir bardak su gibi kafaya dikip bitirilmez ki

yudum yudum içmek gerek

her günle yeniden doğup, akşamına ölerek

tüm randevuları iptal edip

kendinle buluşman gerek

"gideceğin yere kadar ben götüreyim seni hayat"

sen kral ol, ben soytarın

güldüreyim seni çatlayana kadar

saltanatın sona erdiğinde

ben gitmiş olacağım

merak etme gerisini

ben nasılsa biliyorum

gideceğim yeri